به گزارش مشرق، فردین یزدانی با اشاره به این‌که فقر مسکن نوعی از ابعاد مختلف فقر در کشور است، اظهار کرد:‌ مطابق مطالعات انجام شده سال 92 در بخش مسکن 2.5 میلیون خانوار کم درآمد زیر خط فقر، مستاجر شناسایی شده بود، باتوجه به این‌که سهم هزینه‌های مسکن برای این گروه بالای 40 درصد محاسبه شده، فشار سکونتی برای آنان یک فشار اقتصادی عمیقی  است.

وی با بیان این‌که این گروه از اقشار جامعه باید در برنامه‌ریزی‌های طرح جامع مسکن مد نظر قرار گیرند، تصریح کرد: اخیرا بر اساس مطالعات انجام شده؛ رقم  مذکور به  3.2 میلیون خانوار افزایش یافته که 60درصد این خانوارها در بافت‌های ناکارآمد سکونت دارند.

مدیر مطالعات علمی طرح جامع مسکن با تاکید بر این‌که سیاست تامین مسکن باید  معطوف  به این گروه از جامعه صورت بگیرد، افزود: چنانچه  سیاستی پیاده شود که منجر به افزایش  قیمت زمین و مسکن شده و انگیزه سرمایه‌گذاران خصوصی به این بازار بیشتر شود، این افزایش قیمت باعث رانش جمعیت به این بافت‌ها و رشد حاشیه‌نشینی می‌شود.

یزدانی با بیان اینکه مسکن گروه‌های کم درآمد و مسکن اجتماعی در بافت‌های ناکارآمد باید به عنوان موضوع کلیدی مورد توجه قرار گیرد، گفت: برنامه تامین مسکن باید بر پایه  تقویت جامعه مدنی با محوریت  ساکنین بافت تشکیل شود تا آنان بتوانند از خلافکاری و سودجویی که ممکن است توسط دولت، شهرداری‌ها یا سرمایه‌گذاران بخش خصوصی  صورت بگیرد، جلوگیری کنند.

وی یادآور شد: براساس مطالعات انجام شده در سال 92 حدود 1.5 میلیون  خانوار  در وضعیت بدمسکنی قرار دارند یعنی براساس تعریف مرکز آمار خانوارهایی  که در یک اتاق 12 متری و کمتر از این میزان زندگی می‌کنند که متاسفانه از رقم مذکور، حدود 1.2 میلیون خانوار در سکونتگاه‌های غیررسمی شناسایی شده‌اند.